شهید سید محمد محمد نژاد | داستان یک زندگی سخت
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ پاسدار رشید اسلام شهید «سید محمد محمد نژاد» در سال ۱۳۳۸ در خانواده‌ای محروم و ستم کشیده در یکی از محلات رشت دیده و به جهان گشود.
تحصیلات دبیرستان این شهید با آغاز حرکت کوبنده مردم علیه رژیم پهلوی همراه شد با سن کم این شهید، اما فکر بزرگش او هم هم صدا با ملت شد و این سرآغاز اتفاقات مهم و تاثیر گذار در زندگی این شهید بود.
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی (رض) شهید محمد نژاد به واسطه قلب مهربانی که داشت به خدمت محرومین و مستضعفین پرداخت و از آنجایی که خود یک زندگی سخت و پر از درد را تجربه کرده بود در این خصوص به برادران انجمن اسلامی در جهت رفع مایحتاج و همچنین تقسیم ارزاق عمومی تلاش و همکاری بسیاری داشت و به همین سبب پس از مدتی به عنوان مسئول توزیع گوشت مرغ در سطح استان برگزیده شد و از آنجایی که جزوی از ویژگی‌های این شهید صداقت و پشتکاری بود در این راستا سعی و تلاش نمود.
با تشکیل سپاه شهرستان رشت به جمع سبزجامگان جان برکف بر خواسته از متن انقلاب اسلامی پیوست، ایشان بعد از مدتی مسئولیت آموزش بسیجیان پادگان المهدی چالوس را متقبل شد؛ و بعد از مدتی به سپاه رشت برگشت و در یگان حفاظت به حفاظت و صیانت مسئولین شهرش مشغول گردید، و، اما بعد از چند مرحله اعزام به جبهه در سال ۱۳۶۴ به مدت یکسال به عنوان مسئول واحد تدارکات سپاه پاسداران شهرستان انزلی مشغول به خدمت شد.
اما سید محمد در سال ۱۳۶۵ با وجود آنکه دارای ۴ فرزند بود، اما نتوانست در شهر بماند و حفاظت از ناموس و خاک وطن را به عشق بس حد و مرزش به خانواده ترجیح داد و با تمام سختی‌ها تصمیم خود را گفت و به سوی مناطق غرب کشور حرکت کرد تا بتواند بار دیگر به همرزمان امنیت کمک کند تا آسایش و سربلندی را به مردم ایران اسلامی پس بدهند؛ لذا سید محمد محمد نژاد؛ به عنوان جانشین تدارکات لسجتیک لشکر ۱۶ قدس گیلان مشغول به خدمتگزاری شد و به سبب عاقبت خوشش در شب ۱۰ شهریور ۱۳۶۵ در عملیات کربلای۲ با ایثار‌های بی حد و مرز و زندگی سختی که گذرانده بود به درجه نائل شهادت رسید.
چند خطی از وصیتنامه شهید محمد نژاد:
۱- پشتیبان ولایت فقیه باشید که حاصل خون هزاران شهید است.
۲- همواره در صفوف نماز جمعه حاضر شوید.
۳- خداوندا ای کاش هزاران جان داشتم و یک، یک آن را در راه تو می‌دادم و آن لذت را که نوقع جات دادن در راه تو داشت بار‌ها می‌چشیدم و به سوی معشوق خود که هستی پرواز می‌کردم.
